کارگردان فیلم سینمایی «مروارید سیاه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به فقدان وجود آثار در خور توجه دینی و امام حسینی در سینمای کشور بیان کرد: در هر شرایطی، حتی در سخت‌ترین وضعیت‌ها، می‌توان سینمای دینی را رونق داد. امکان شکل‌گیری یک سینمای متعهد و در تراز فرهنگ دینی و انقلابی ما وجود دارد؛ مشروط بر اینکه مدیران فرهنگی، فیلمنامه‌نویسان و فیلم‌سازان واقعاً دل بسوزانند و به این مسیر ایمان داشته باشند.

وی افزود: ما مکتب کربلا را داریم، ما پیاده‌روی اربعین را داریم؛ این‌ها هر کدام ظرفیت‌های بی‌نظیری برای خلق آثار نمایشی عمیق و ماندگارند. اما متأسفانه اغلب در سطح می‌مانیم. اگر همین حالا از خودمان بپرسیم که چند فیلمنامه‌ درباره حماسه عاشورا نوشته شده، پاسخ چندان امیدوارکننده نخواهد بود.

او ادامه داد: حضرت زینب سلام الله علیها فرمودند: «ما رأیتُ إلّا جمیلاً»؛ آیا ما واقعاً توانسته‌ایم زیبایی نهفته در عاشورا را درک و منتقل کنیم؟ زیبایی‌ای که در دل شهادت، ایثار و حفظ حقیقت نهفته است؟ برخی آثار در این زمینه تولید شده‌اند، اما یا در نمایش با مشکل روبه‌رو شده‌اند یا اصلاً دیده نشده‌اند.

آقامحمدیان در انتقاد نسبت به کم کاری حوزه های علمیه اظهار داشت: در این مسیر، حوزه علمیه نیز باید نقش فعال‌تری ایفا کند. انتظار می‌رود حوزه، ارتباط مستمری با فیلمنامه‌نویسان و اهالی سینما داشته باشد و بتواند عمق مفاهیم حماسی و دینی، از جمله فلسفه قیام امام حسین (ع) را برای آنان تبیین کند.

وی تاکید کرد: ما هنوز نتوانسته‌ایم عاشورا را آن‌گونه که هست، با عمقش، با دلایل و عللش، با زیبایی‌هایش، به زبان هنر بازگو کنیم. هنوز این مفاهیم در مداحی‌ها، نوحه‌ها و مراسم عزاداری هم گاهی سطحی باقی می‌ماند، چه برسد به آثار سینمایی.

کارگردان فیلم های سینمایی «چشم عقاب» و «روی خط مرگ» با بیان این مطلب که اگر فیلم‌نامه‌نویس با حقیقت ماجرا آشنا باشد، قطعاً به سراغش می‌رود؛ تصریح نمود: چون عاشورا فقط یک واقعه نیست، یک جهان‌بینی است. باید کسانی که در حوزه تصویر، صدا، شعر و ادبیات فعالیت می‌کنند، روحیه‌ٔ خود را تقویت کنند و به این مسیر برگردند. متأسفانه به دلایل مختلف از این فضا فاصله گرفته‌ایم.

وی افزود: امسال، به دلیل شرایط خاص جنگ و التهاب منطقه، حتی محرم و عاشورای امسال حال و هوای متفاوتی داشت. سخنران‌ها، مداح‌ها، حتی مستمعین تغییر کرده بودند. این نشان می‌دهد که مردم خودشان خواهان شنیدن حرف‌های جدی‌تر و اصیل‌ترند. این وحدت مردمی، بهترین فرصت برای حرکت است؛ اما سیاست‌گذاران و مسئولان فرهنگی باید پاسخ‌گوی این مطالبه باشند.

آقامحمدیان با اشاره به دلیل کم کاری و فاصله گرفتن سینماگران متعهد و انقلابی بیان کرد: در شرایط فعلی، دو بحران بزرگ کشور ما را تهدید می‌کند؛ بحران اقتصادی و بحران فرهنگی. شرایط تولید آثار سینمایی دشوار شده، بسیاری از فیلم‌سازان باسابقه به دلایل مختلف دیگر حضور فعالی ندارند و فضای موجود هم انگیزه‌ها را کاهش داده است.

«شفیع آقامحمدیان» در پایان این گفت و گو خاطرنشان کرد: سؤال اینجاست که چطور برخی فیلم‌های زیرزمینی، که نه‌تنها دردی از جامعه دوا نمی‌کنند بلکه در مسیر دیگری حرکت می‌کنند، به جشنواره‌ها راه پیدا می‌کنند و حتی اکران عمومی می‌گیرند؟ فیلمی مثل پیرپسر، دقیقاً کدام معضل جامعه را حل می‌کند؟ چه چیزی به مخاطب می‌آموزد؟ اینجاست که باید از خودمان بپرسیم؛ جهت‌گیری سینمای ما به کدام سمت است؟